गणेशोत्सव आणि प्राजक्ताची फुले यांचे सुगंधी नाते माझ्या बालपणाशी जोडले होते!
ते मी या कवितेत उतरवले आहे..
तो प्राजक्त सुगंधी!
आठवणींच्या हिंदोळ्यावर आज प्राजक्त फुलला
गेणेशोत्सवातले रम्य बाल्य पुन्हा घेऊन आला
श्रावण सर येऊन जाता दरवळे गंध मातीचा..
भाद्रपदाची चाहुल मग देई सुगंध प्राजक्ताचा
हळुवार भावनांना फुलवणारा साथी तो होता
टप टप टप पडणारा सडा असा प्राजक्ताचा
ऋतु असेच फुलत होते काळ पुढे जाता...
ऋणानुबंध ही होत होता वृद्धिंगत आमचा
फुल त्याचे ऐटीत कळीवर होते एकदा..
बहुदा सुचवत होते क्षण आला प्रीतीचा
मीही मग पाहिली जुई फुललेली बाजुला..
घेतली फुले तिची देण्या पहिल्या प्रेमाला!
- मनोज 'मानस रुमानी'
Comments
Post a Comment